Haar ogen staan dof. Ze staat onder takken van een treurwilg, die zich als ontfermende armen over haar heen buigen.

Er zijn heel veel beelden over deze Moeder en Zoon gemaakt. Meestal geven ze een mooi beeld van liefde. Het woord madonna is daardoor synoniem geworden aan de moederlijke schoonheid. Veel kunstenaars hebben Maria met haar Zoon laten zien als een stralende vrouw, vol trots kijkend naar haar kind.

Met de Maria op het kerkhof in de Bijbelse tuin heeft de kunstenaar daar afstand van willen nemen.

Zelf zegt hij daarover: ‘Deze mierzoete uitstraling sprak me zeker op deze locatie niet aan. Ik vond het niet logisch, niet realistisch. Ik vond mijn inspiratie voor dit beeld in het werk van
Giotto di Bondone, een Italiaanse schilder uit de late middeleeuwen. Hij gaf zijn personages eigen trekken, wilde met wat hij maakte echte emoties laten zien. Deze Maria met Kind staat op het kerkhof. Dat is geen vrolijke, blije plek. Het is een plaats waar afscheid nemen van het leven centraal staat.’

Hier staat een Maria met levenservaring, die niet alleen in staat is haar Kind, maar iedereen die hier langs loopt te steunen.

Ze zal een zoon krijgen en u moet Hem de naam ​Jezus​ geven, want Hij is degene die zijn volk zal redden uit hun ​zonden.’ Dit alles is gebeurd opdat vervuld zou worden wat door de ​Heer​ bij monde van de ​profeet​ gezegd is:

Mattheus 1, 21-22